JUPIJAJEJ
Ostatnie dni były dla mnie dość łaskawe 
Mój prywatny mąż postanowił wziąć parę dni wolnego w pracy i pomóc mi w obowiązkach. No właśnie słowo ” pomoc ” – tak bardzo ostatnio nagłaśniane. Czy to właściwie jest pomoc czy coś co powinno być normą dla mężczyzn?
Jak pewnie rozmawiacie ze swoimi mamami lub babciami to możecie usłyszeć:
za moich czasów mężczyzna nie pomagał w domu. Wszystko robiłam sama.
I wiecie, historie nie mają końca!
Dzisiaj czasy na szczęście się zmieniły i coraz częściej na spacerach, w przychodniach, na wywiadówkach można zauważyć ojca.
Dlaczego to takie ważne?
Ojciec stawia wymagania dzieciom. My matki, już tak mamy. Wymagamy wymagamy, ale jak nie wyjdzie to przytulamy, mówimy że nic się nie stało poklepiemy po pupce, pocałujemy każdy centymetr ciała i dobrze nam z tym! 😀
Przynajmniej mi 😉
Zauważyłam, że mój mąż jest o wiele bardziej stanowczy. Ile razy słyszę:
Przestań, on da radę! Nie wtrącaj się, nie wchodź mu w drogę!
Z jednej strony myślę: no jak to? ja nie mogę mu wchodzić w drogę? Kto inny jak nie ja? 😉
Ale zaraz przychodzi myśl: zostaw ich samych. Oni się dogadają. I faktycznie dogadują się. ZAWSZE.
Miłość ojcowska inspiruje dzieci do pracy nad sobą. To on jest pierwszym wzorcem męskości. Nie tylko dla synów. Dla córek jest tą pierwszą miłością.
Nie będę dzisiaj pisać czym skutkuje brak ojca w rodzinie lub jego brak zaangażowania, chcę się skupić dzisiaj na pozytywach tego związku!
Tradycyjne ojcostwo już tak naprawdę nie istnieje. Ojciec nie ma już autorytetu samego w sobie, tak jak to bywało kiedyś. Jestem ojcem, mężem SŁUCHAJ SIĘ MNIE!
Otóż nie, kochani. W dzisiejszych czasach ojciec musi w pewnym stopniu zapracować na autorytet. Jak? Przez okazywaną miłość, szacunek, rozmowę, wysłuchanie a także przez ogromną miłość do matki jego dzieci. W dzisiejszych czasach coraz częściej nie tyko matka jest odpowiedzialna za wychowywanie dzieci i prowadzenie domu. Kobiety coraz częściej podejmują pracę. Chcą lub są do tego zmuszone. Dlatego tak bardzo zmienia się model rodziny.
OJCIEC W LITERATURZE
To, że rola matki jest opisywana wszędzie – już dobrze wiemy. Ale co z tymi, którzy wiernie trwają przy naszym boku? znoszą nasze burze hormonalne, często opłakany wygląd po porodzie czy odkrywają siebie jako mężczyznę na nowo?
Już w Piśmie Świętym ( obojętnie czy jest dla Ciebie Święta Księgą czy zwykłą książką ) możemy przeczytać o synu marnotrawnym, który zawsze ma szanse powrócić do łask swego ukochanego Ojca. Już wtedy ojciec zostaje ukazany jako ten kochający nad życie.
” Interakcje zachodzące pomiędzy ojcem i dzieckiem, zarówno te właściwe, jak i niewłaściwe, mają wpływ na sfery psychiczne, w których funkcjonuje dziecko. Małgorzata Sitarczyk (2002; za: Sosnowski, 2011), powołując się na badania różnych autorów, wymienia ich pięć:
sfera społeczna – dotyczy przystosowania społecznego i procesu socjalizacji,
sfera moralna – dotyczy świadomości moralnej i odporności na pokusy,
sfera intelektualna – dotyczy przystosowania szkolnego,
sfera emocjonalna – związana z emocjonalnością i jej zaburzeniami,
sfera osobowości – związana z samooceną i cechami osobowości. ”
Wielu mężczyzn myśli, że ich rola w wychowywaniu dziecka rozpocznie się dopiero, gdy będzie ono duże. Nic bardziej mylnego. Gdy dziecko jest malutkie i jego rozwój jest najintensywniejszy, ojciec powinien pomagać matce w opiece nad maluchem.
Na rolę ojca znaczący wpływ ma również zachowanie matki. Nie powinna ona izolować partnera od potomka, aby i on mógł zaznać rozkoszy macierzyństwa.
Sosnowski pisze:
Dyscyplinowanie jest oddziaływaniem wychowawczym częściej stosowanym przez ojca, niż matkę, gdyż stanowczość i konsekwencja, które są niezwykle ważne przy stosowaniu tego środka wychowawczego, są bardziej charakterystyczne dla mężczyzn. Należy jednak pamiętać, że pojęcie dyscypliny nie jest tożsame z karnym utrzymywaniem posłuszeństwa i porządku.
NOWOCZESNY MODEL RODZINY
Jak już się dowiedzieliście, ojciec w tych czasach bardzo głęboko wchodzi w relacje rodziny. Nie jest już tylko tym, który zarabia na dobry status materialny rodziny. Jest tym, który wspiera, porządkuje, organizuje i przeżywa. Bo to o szczerze przeżycia chodzi nam najbardziej.
Jak wspomniałam przez ostatnie parę dni mój mąż był tym, za którym tęskniłam. I chociaż czasami chciałam podejść, powiedzieć po swojemu: nie tak, ułóż go inaczej, lub uważaj proszę na niego – odpuściłam. Dla siebie, dla niego i dla nas.
Wszyscy żyją a Tymek na widok taty aż się trzęsie z radości.
Marcin jest tym, który usypia Tymka w minutę, tym który uspokaja w sekundę i tym, który uczy go wiele nowych rzeczy.
Cudnie było patrzeć na te parę wspólnych dni razem. Gdzie z dystansu mogłam spojrzeć co my tak właściwie robimy i w jaki kolejny etap życia weszliśmy.
Mój mąż nie jest już tylko tym, który zarabia. Jest mężem i ojcem naszego dziecka. I chociaż są rzeczy, których do dzisiaj nie zrobi ( zmiana pieluchy! ) to mu wybaczam.
Dlaczego postanowiłam o tym napisać?
Każdy z nas lubi być chwalony. Każdy z nas lubi gdy szef powie, że dzisiaj wykonaliśmy dobrą robotę lub gdy koleżanka powie, że super dzisiaj wyglądamy. Taka też moja w tym intencja.
Chcę na łamach tego raczkującego bloga podziękować mojemu mężowi, a ojcu naszego dziecka za to kim się staje każdego dnia. Jak wzrasta przy nas. Jak tematy, które były dla niego tabu odkrywa całkowicie od podszewki. Chcę mu podziękować za to, że nawet jak krzyknę, że coś jest nie po mojej myśli on ze stoickim spokojem wytłumaczy mi o co mi tak naprawdę chodzi
Chcę mu podziękować za to jak się stara i chociaż czasami nam obojgu nie wychodzi, idziemy dalej RAZEM. I chociaż pewnie przeczyta to za parę tygodni, bo gdy wraca z pracy czas woli spędzić z nami niż na internecie to uwaga:
DZIĘKUJĘ!!!
Niech ten kolejny wpis będzie motywacją dla Was dziewczyny. Oznaczcie w nim swojego partnera czy męża. Pokażcie im jak bardzo liczycie się z ich zdaniem.
A te, które wychowują dzieci same niech oznaczą same siebie. Być ojcem i matką w jednym dla swoich dzieci to nie lada wyzwanie.
No to jak? który model rodziny przedstawiasz?
😮 😛 😎
